Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Δημήτρης Κατσούλης: Η τοπική αυτοδιοίκηση και η προσφυγική κρίση



Οι δημοτικές και περιφερειακές αρχές καλά κάνουν και αναδεικνύουν την έλλειψη συντονισμού σε κεντρικό κρατικό επίπεδο, καλά κάνουν και επισημαίνουν τα ζητήματα  ασφαλούς συμβίωσης και ανθρωπιστικής αρωγής στους πρόσφυγες αλλά δεν κάνουν καλά όταν εγείρουν προσχηματικά διαδικαστικά θέματα ή δήθεν φιλάνθρωπες διακηρύξεις για να κρύψουν την ανοχή σε ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις που επωάζονται στις τοπικές κοινωνίες ή για να εξαργυρώσουν την ανασφάλεια των πολιτών τους με το πολιτικό όφελος του προστάτη της ασφάλειας και της ησυχίας των συμπολιτών τους, όταν την ίδια στιγμή η Ελλάδα πλημμυρίζει από εξαθλιωμένους πρόσφυγες όλων των ηλικιών.
Ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης είναι καθοριστικός και αναντικατάστατος. Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων και των πρωτοβουλιών που δικαιούνται να αναλαμβάνουν οφείλουν να διαμορφώσουν και να εφαρμόσουν ένα τοπικό σχέδιο διαχείρισης με άξονα την φιλοξενία σε συνθήκες ανθρώπινης διαβίωσης, να εξασφαλίζουν στοιχειώδεις συνθήκες ποιότητας ζωής στους πρόσφυγες και μετανάστες όσο καιρό θα διαβιούν  στην περιοχή τους, οφείλουν να αναπτύξουν την άμιλλα της προσφοράς αξιοποιώντας την εμπειρία στην διαχείριση κρίσεων που αντιθέτως δεν διαθέτει το κεντρικό κράτος. Οφείλουν να συνεργάζονται με τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας για τον καλύτερο συντονισμό και την αλληλοσυμπλήρωση των δράσεων. Επίσης οφείλουν να συντονίζουν, να στηρίζουν και να εποπτεύουν το έργο των μη κυβερνητικών οργανώσεων και των ομάδων αλληλεγγύης καλώντας τους κατοίκους των πόλεων και των χωριών να συμμετάσχουν σε δράσεις αλληλεγγύης.
Παράλληλα, Δήμοι και Περιφέρειες πρέπει να διεκδικήσουν την άμεση νομοθετική επίλυση προβλημάτων που σχετίζονται με τις αρμοδιότητες, τη διαδικασία διαχείρισης των δράσεων φιλοξενίας και αλληλεγγύης, εν γένει με την άμεση κατάστρωση ενός δημοτικού και περιφερειακού διοικητικού δικαίου ανάγκης για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

Τέλος, οι Δήμοι κατά κύριο λόγο και οι Δημοτικές Αρχές πρέπει να υψώσουν τείχος στην ξενοφοβία και τον ρατσισμό και να περιθωριοποιήσουν κάθε λογής εκφράσεις του στις τοπικές κοινωνίες. Μόνο με την ενθάρρυνση της αλληλεγγύης, την οργάνωση και την διαρκή βελτίωση της φιλοξενίας και της ανθρωπιστικής υποστήριξης οι τοπικές κοινωνίες θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στους κινδύνους της ανεξέλεγκτης προσφυγικής κρίσης, να διασφαλίσουν τους όρους ασφαλούς διαβίωσης και ποιότητας ζωής για όλους, και κυρίως να αναδείξουν τις αρετές της δημοκρατικής και προοδευτικής κοινωνίας που υπερασπίζεται την αξία του ανθρώπου και την ειρήνη, ιδιαίτερα μάλιστα σε προσφυγικούς λαούς με τους οποίους μας συνδέει βαθιά και πανάρχαια σχέση. Η «διπλωματία» των τοπικών κοινωνιών πέρα από το ότι μπορεί να απαλύνει τις τραγικές συνέπειες για την προσφυγιά μπορεί να δυναμώσει την θέση της Ελλάδας ως παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή της μεσογείου, δίνοντας παράλληλα μάθημα πολιτισμού στους αντιδραστικούς κύκλους της Ευρώπης.
Για όλους αυτούς τους λόγους δημοτικές αρχές και τοπικές κοινωνίες, πέραν της κριτικής που οφείλουν να διατυπώνουν για τις επιλογές της Κυβέρνησης και των άλλων Κυβερνήσεων της Ευρώπης, πρέπει να ανοίξουν την αγκαλιά της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες για όσο καιρό θα φιλοξενούνται στον τόπο τους.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ LINK

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου