ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ Η ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΥΜΗΣ;

Έγινε προχθές το απόγευμα μία ακόμη συγκέντρωση για την ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΥΜΗΣ Ε.Π.Ε. ΣΤΟ Δημαρχείο Κύμης. Όπως σχολίασε στο ιστολόγιό του και ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Κύμης στην συγκέντρωση αυτή η συμμετοχή ήταν κατώτερη των προσδοκιών και η απογοήτευση μεγάλη. Θα ακούστηκαν προφανώς οι γνωστές κορώνες αλλά ίσως έλειπαν λόγω απουσίας τους οι γνωστές υποσχέσεις  των κατά καιρούς κυβερνητικών Βουλευτών της Εύβοιας. Η Δημοτική Αρχή, κολοβή αυτή την φορά, γιατί όπως σχολιάζει ο Πρόεδρος έλειπε και η συμπολίτευση, θα υποσχέθηκε πάλι κινητοποιήσεις και η ηγεσία του Σωματείου θα ονειρεύτηκε περίτρανες νίκες. Είχε μάλιστα την ευκαιρία χθες να τα πει και με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, στην Χαλκίδα, ο οποίος ορθά υποστήριξε ότι οι Εργαζόμενοι πρέπει να κρατήσουν τα εργοστάσια ανοικτά.

Αυτή είναι η μία εκδοχή. Η αλλαγή της κυβερνητικής πλειοψηφίας να αλλάξει και την πολιτική απέναντι στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα. Εξακολουθεί όμως να είναι το ζητούμενο η μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη προοπτική της ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΚΥΜΗΣ.

Με τα σημερινά δεδομένα το οριστικό λουκέτο είναι θέμα μηνών ή ίσως ημερών. Από αυτή την λαίλαπα δεν ξέφυγαν μεγαθήρια  θα ξεφύγει η μικρή σχετικά ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ;  Εξάλλου υλοποιήθηκε καμία υπόσχεση τα τελευταία χρόνια έτσι ώστε να υπάρχει έδαφος για εμπιστοσύνη στους ντόπιους πολιτικούς; Κανένα. Ακόμη και η τελευταία πολυδιαφημιζόμενη παραγγελία είναι στα αζήτητα.

Μπορούν άραγε οι εργαζόμενοι να ελπίζουν στην ανάσταση της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας; Όχι με την μορφή που την γνωρίσαμε έως σήμερα.

Οι τυχόν κινητοποιήσεις – που πρέπει να γίνουν για πολιτικούς και συνδικαλιστικούς λόγους θα φέρουν βιώσιμη λύση; Ούτε και οι αισιόδοξοι δεν το πιστεύουν. 

Υπάρχει ελπίδα. Ναι υπάρχει, μικρή, αμυδρά αλλά υπάρχει. Έχει όμως ένα προαπαιτούμενο: Την ανατροπή της έως τώρα αντιμετώπισης του προβλήματος. Να γίνει αυτό που περίπου είπε, με άλλο νόημα ο Τσίπρας. Να μείνει το εργοστάσιο ανοικτό.

Τι σημαίνει όμως να μείνει το εργοστάσιο ανοικτό;

Σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι με την σύμπραξη της τοπικής κοινωνίας και των τοπικών και περιφερειακών θεσμών να αναζητήσουν – αναγκαστικά στην αγορά- επενδυτές που θα έχουν ενδιαφέρον για να πάρουν και να δουλέψουν  το εργοστάσιο. Θα μπορούσε όμως να αξιολογηθεί και η ιδέα της κοινωνικής επιχείρησης αρκεί να υπάρχει εσωτερική οργάνωση, σωστή επιχειρηματική διοίκηση και κυρίως καλή έρευνα της αγοράς.  Με άλλα λόγια το εργοστάσιο μπορεί να σωθεί ως παραγωγική μονάδα πραγματική και όχι χειμάζουσα, ανταγωνιστική και δυναμική στην ελεύθερη αγορά  εάν υπάρξουν πρωτοβουλίες στήριξης, αναζήτησης λύσεων και στρατηγικού σχεδιασμού με επίκεντρο τους τοπικούς θεσμούς. 

Εάν η αναζήτηση αυτή δεν γίνει και περιμένουμε τη διατήρηση των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων ή την υποσχεσιολογία των Βουλευτών ο κόπος είναι μάταιος.

Υπάρχουν ντόπια ανοικτά μυαλά να σκεφθούν ότι εδώ μπορεί να υπάρξει μία παραγωγική μονάδα με σχετικά καλή πρόσβαση στις μεταφορικές υποδομές, δηλαδή στο Λιμάνι της Κύμης, με εξοπλισμό και εξειδίκευση που ίσως χρειάζεται και αναπροσανατολισμό; Υπάρχει σχέδιο για να λειτουργεί η παραγωγική μονάδα με θέσεις εργασίας και αποδοτικότητα στην τοπική κοινωνία; Εάν ναι ιδού η Ρόδος.

Διαφορετικά από το υπάρχον σύστημα μην περιμένετε λύση. Το τέλος έρχεται.