Ο Αγιος Νεκτάριος, αφού είχε απομακρυνθεί από την θέση του τιτουλάριου μητροπολίτη της «πάλαι ποτέ διαλαμψάσης μητροπόλεως Πενταπόλεως», του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, διορίστηκε, κατόπιν προτάσεως της
Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ιεροκήρυκας στην Εύβοια την 15η Φεβρουαρίου του 1891 και τοποθετήθηκε στην Κύμη. Έμεινε στην θέση αυτή περίπου δυόμιση χρόνια. Η εκ νέου μετάθεσή του στην Φωικίδα προξένησε έντονες διαμαρτυρίες της τοπικής κοινωνίας οι οποίες αποτυπώνονται και στην σχετική επιστολή του Δημάρχου Κύμης. Σημειωτέον ότι προηγουμένη μετάθεσή του στον νομό Λακωνίας είχε ανακληθεί κατόπιν παρεμβάσεως μέρους του λαού, ο οποίος σύσσωμος μετέβη στο υπουργείο των Εκκλησιαστικών.
Ο καθηγητής Αριστοτέλης Ευτυχιάδης σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό “Τόλμη” της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Τεύχος 9 (Ιούνιος 2001, σελίδες 62-65) αναφέρεται στην περίφημη ομιλία του Αγίου Νεκταρίου στα εγκαίνια του Γυμναστικού Συλλόγου Κύμης το 1893 γράφοντας μεταξύ άλλων τα εξής:
«Τρία χρόνια προ της διεξαγωγής των πρώτων
συγχρόνων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896, ο Άγιος Νεκτάριος Κεφάλας, ο εν
Αιγίνη, «ο πάλαι ποτέ Μητροπολίτης Πενταπόλεως», σε μελέτη του υπό μορφή
εγγράφου ομιλίας «Περί Γυμναστικής», αναφέρεται στην αξία και τον σκοπό της
γυμναστικής αθλήσεως και των αθλοπαιδιών για τους νέους. Την ομιλία εξεφώνησε ο
ίδιος στα εγκαίνια Γυμναστικού Συλλόγου στην Κύμη της Ευβοίας, την 21η
Αυγούστου του έτους 1893. Όπως δε ετόνισε, τότε «η ευέλπιδα της Κύμης νεολαία»
είχε «την πρωτοβουλίαν και το θάρρος όπως... θέση πρώτη το βήμα προς τα πρόσω
και δώση την πρώτην ώθησιν προς την πρόοδον». Αυτό συνέβη μόνον δύο χρόνια μετά
την ίδρυση του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου, το 1891, στην Αθήνα, και
αφορούσε μία καθαρώς ιδιωτική πρωτοβουλία εκ μέρους των νέων.
Ακολουθώντας «τον Σταγειρίτη φιλόσοφον Αριστοτέλη»,
κατά τον οποίο «τα τε υπερβάλλοντα γυμνάσια και τα ελλείποντα φθείρει την
ψυχήν, σώζεται δε η σωφροσύνη υπό της μεσότητος», επαναφέρει και αναδεικνύει
όλα τα στοιχεία εκείνα τα οποία συνιστούσαν την άθληση στους Ολυμπιακούς
Αγώνες, και αποκλείει εκ προοιμίου τον αυτοσκοπό της αθλήσεως: «Η σύμμετρος
σωματική γυμνασία εθεωρήθη απ' αιώνων υπό πάντων των πεπολιτισμένων εθνών ως
αναγκαία άσκησις και αναπόσπαστος ακόλουθος και σύντροφος παντός ελευθέρου και
ευ ηγμένου πολίτου και της τελείας παιδεύσεως ο αληθής χαρακτήρ». Σημειώνει την
παρουσία Γυμναστικών Συλλόγων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, οι οποίοι, όπως
λέγει, αποτελούν φυτώριο όχι μόνον για την άθληση, αλλά και την παίδευση της
νεότητας: «Της αρμονικής γυμνασίας των δυνάμεων της ψυχής και του σώματος, της
εγκαινιζομένης σήμερον υπό του συστάντος σήμερον Γυμναστικού Συλλόγου της
μουσικοτραφούς νεότητος, συνήλθομεν να τελέσωμεν τα εγκαίνια... Η σύστασις του
Συλλόγου τούτου... προώρισται να αναδείξη καλούς καγαθούς άνδρας», οι οποίοι
δύνανται να καταστούν «ωφέλιμοι τη τε πόλει και τη κοινωνία και τη πατρίδι...
ωφελιμότατοι προς τε το έθνος και την ανθρωπότητα εν γένει». Ως νόημα των
αγώνων και τελικό σκοπό τους καθόριζε την «αρετάν πολύμοχθον», κατά την έκφραση
του Αριστοτέλη, και «την σωφροσύνην», την οποία θεωρούσε «σύμβολο της υγείας
της ψυχής και μητέρα πάσης αρετής». Κατά τον Άγιο Νεκτάριο, οι αγώνες είχαν
πνευματική προοπτική, να αναδείξουν «άνδρας τελείως μεμορφωμένους, ικανούς προς
πάσαν επιχείρησιν», καθ' όσον «η άσκησις προθυμοτέρους προς τους αγώνας καθιστά
διά την έξιν, και φιλοπονωτέρους διά την προς τους πόνους οικείωσιν». Ο Άγιος
Νεκτάριος έδιδε τοση σημασία στους αθλητικούς Συλλόγους, ώστε να σημειώνει με
έμφαση ότι η «πεπολιτισμένη Ευρώπη αριθμεί τοσούτους συλλόγους γυμναστικούς, ων
το πλήθος υπερβαίνει τον αριθμόν των σχολείων».
Ως είναι φυσικό κατόπιν αυτών, δεν παραλείπει να
αναλύσει τα ωφέλη από την συνάθληση των νέων σε αγώνες: «Ο Γυμναστικός Σύλλογος
προτίθεται δια της συνεχούς ομιλίας των εταίρων να συσφίγξη τους δεσμούς της
φιλίας, να αδελφοποίηση την νεολαίαν, να διασκέδαση τας ταπεινάς αντιπάθειας
και αντιζηλίας, να αποσπάση αυτήν των ματαίων και ανωφελών ασχολιών... ανάπτυξη
την συγγενή άμιλλαν, αυξήση την φιλοτιμίαν, απομακρύνη την αργίαν, την
γενέτειραν της ακηδίας, της χαυνότητος, της αμελείας και πάσης κακίας και
παρασκευάση άνδρας κρατερούς προς υπεράσπισιν των δικαίων της πατρίδος».
ΠΗΓΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου