Κάποια στιγμή πρέπει να διαλέξεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις

Άρθρο του Κώστα Χαϊνά

Είναι σίγουρο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ανεξάρτητα τι ψήφισαν τον Ιανουάριο, μετά την συμφωνία καλών προθέσεων Κυβέρνησης και Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου, ανακουφίσθηκε. Και αυτό γιατί έγινε ; Απλά, γιατί η συντριπτική αυτή πλειοψηφία των πολιτών θεωρούν ότι η χώρα μας δεν έχει μέλλον και προοπτική έξω από τα πλαίσια της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης. Όσο και να έχει δουλέψει σκληρά ο ευρωσκεπτικισμός και ο αντιευρωπαϊσμός στο συνειδητό και στο ασυνείδητο των πολιτών, ιδιαίτερα τα χρόνια της κρίσης, με θεωρίες συνομωσίας και άλλων ατεκμηρίωτων ανοησιών, σε συνδυασμό με τη διαχρονική δουλειά ισχυρών κέντρων εσωτερικών και εξωτερικών συμφερόντων που κάθε τόσο προβλέπουν την διάλυση της ευρωζώνης, δεν έχουν καταφέρει να αντιστρέψουν την κυρίαρχη αυτή άποψη, που με συντριπτική πλειοψηφία εκφράζεται από την ελληνική κοινωνία. Και δεν αναφέρομαι σε όποιους σοβαρούς αναλυτές και οικονομολόγους, αλλά και πολιτικές δυνάμεις, οι οποίοι με συγκεκριμένα επιχειρήματα, πιστεύουν ότι η επιστροφή της χώρας στο εθνικό νόμισμα, είναι προς το συμφέρον μας. Δικαίωμά τους να έχουν αυτήν την άποψη. Απλά θεωρώ ότι κάνουν λάθος. Γιατί στην επιχειρηματολογία τους, δεν συνυπολογίζουν άλλα, πολύ σοβαρά πλεονεκτήματα που απορρέουν από την συμμετοχή μας στην ευρωζώνη, τα οποία ασφαλώς δεν είναι μόνο οικονομικά, αλλά θα μπορούσα να πω ότι εξίσου, ίσως και πιο σημαντικά είναι τα πολιτικά οφέλη που έχει η χώρα μας ως μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας και γενικότερα της δύσης. Μόνο να σκεφτούμε με ποιο τρόπο αντιμετωπίσθηκε η τελευταία αυθαιρεσία της Άγκυρας στο Αιγαίο, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την στρατηγική σημασία που έχει η συμμετοχή της χώρας μας στους δυτικούς θεσμούς (ΕΕ, ΝΑΤΟ) για την ασφάλειά της και την ειρήνη και συνεργασία στην περιοχή. Το βασικότερο όμως επιχείρημα για τη συμμετοχή της χώρας μας στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, είναι ότι σήμερα σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, όπου ακόμη και οι ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου κλονίζονται από νέες ανερχόμενες δυνάμεις, μια Ελλάδα κλεισμένα στα εθνικά της σύνορα δεν είναι σοφή επιλογή. Άρα η ευρωπαϊκή θέση της χώρας και η συμμετοχής της στους ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν μπορεί να αποτελεί στοιχείο καμιάς διαπραγμάτευσης, ούτε συστατικό κάποιου παιγνίου.

Με βάση αυτή την κυρίαρχη άποψη της ελληνικής κοινωνίας, εκλέχθηκε και αναδείχθηκε η νέα πλειοψηφία και η νέα Κυβέρνηση της χώρας. Γι αυτό και παρά τις επιφυλάξεις, ακόμη και τις αντιρρήσεις για τους χειρισμούς, τις ανακολουθίες και τους ερασιτεχνισμούς που επιδείχθηκαν μέχρι σήμερα κατά τις διαπραγματεύσεις, όλοι οι λογικοί άνθρωποι και η πλειοψηφία του πολιτικού συστήματος, στηρίζουν την Κυβέρνηση και τον υπουργό οικονομικών, με στόχο να καταλήξουμε σε μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία με τους εταίρους μας, που θα διασφαλίζει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Και τα οικονομικά δεδομένα της χώρας δεν είναι καθόλου μα καθόλου ενθαρρυντικά για να διαιωνίζεται αυτή η αβεβαιότητα της μη συμφωνίας. Γιατί οι επιπτώσεις είναι άμεσες αλλά και μακροπρόθεσμες στην οικονομία της χώρας. Ποιος επενδυτής θα σκεφτεί να βάλει τα χρήματά του για να επενδύσει σε μια χώρα που είναι αρνητικό πρωτοσέλιδο σε όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης ; Ποια ελληνική επιχείρηση θα σκεφτεί να ανοίξει τις δουλειές της εάν δεν αισθάνεται ασφάλεια ; Ποια ελληνική Τράπεζα θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει ένα επενδυτικό έργο, εάν συνεχίσουν να ζουν χωρίς εργαλεία χρηματοδότησης; Ποιος θα σκεφτεί να ξαναφέρει πίσω στις Τράπεζες, όσα κεφάλαια μετέφερε το προηγούμενο διάστημα λόγω πολιτικής αστάθειας, σε άλλους τόπους και χώρους ; Για ποια ανάπτυξη μπορεί να μιλήσει κανείς σε ένα τέτοιο περιβάλλον ; Ποια πολιτική αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης έχει νόημα να την διακηρύττεις, όταν δεν έχεις την δυνατότητα να διαθέσεις οικονομικούς πόρους ;  Να μην μιλήσουμε για όλες αυτές τις εξαγγελίες που έχουν κάνει μέχρι σήμερα οι υπουργοί της νέας Κυβέρνησης, που η ικανοποίησή τους απαιτούν πολλά δις. τα οποία όμως δυστυχώς δεν υπάρχουν. Ούτε στα Κρατικά Ταμεία υπάρχουν, αλλά ούτε και δανεικά. Γιατί πλέον τα δωρεάν γεύματα αλλά και ο ανεξέλεγκτος δανεισμός, έχουν τελειώσει από το 2009. Αυτό είναι και το πρόβλημα της νέας Κυβέρνησης. Και εξηγούμαι.

Δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη η νέα Κυβέρνηση, ότι χρηματοδότηση χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις δεν υπάρχει. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει. Όταν μια χώρα δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές, όπως η δική μας χώρα μετά το 2009, τότε ο μόνος που μπορεί να μας δανείσει είναι το ΔΝΤ. Και η ευρωζώνη λόγω της συμμετοχής μας σ΄αυτήν. Που αποδείχθηκε μέχρι σήμερα σωτήρια, γιατί διασφαλίσαμε ένα γιγάντιο πρόγραμμα δανειοδότησης, με επιτόκια που θα ζήλευαν και οι πιο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, της τάξεως κάτω του 1,5%. Και επίσης διασφαλίσαμε οι ελληνικές τράπεζες να δανείζονται από την ΕΚΤ, με το χαμηλότερο επιτόκιο στον κόσμο. Αυτό όμως μπορεί να υπάρχει μόνο εάν η κάθε χώρα υπογράψει δανειακή σύμβαση η οποία ασφαλώς θα περιέχει όρους και δεσμεύσεις. Έτσι γίνεται σε όλο τον κόσμο. Με όλες τις χώρες. Η δική μας χώρα πως είναι δυνατόν να εξαιρεθεί ; Γιατί αυτό ζητάει ουσιαστικά η ελληνική Κυβέρνηση. Να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της χώρας, χωρίς όρους. Χωρίς δεσμεύσεις. Αυτό όμως δεν γίνεται. Και δεν είναι δυνατόν να μην το ξέρει. Καταλαβαίνω ότι χρειάζεται χρόνο για να μπορέσει να το διαχειριστεί με τις λιγότερες απώλειες, στο εσωτερικό των δυνάμεων που την στηρίζουν. Η χώρα όμως δεν έχει καθόλου χρόνο. Και η Κυβέρνηση πρέπει να βιαστεί. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες να δικαιολογήσει την τακτική της τα τελευταία πέντε χρόνια. Τι να πει σε όλους αυτούς που την ψήφισαν; Απάντηση : Απλά λέει την αλήθεια και προχωρεί αποφασιστικά στις αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που δεσμεύθηκε στην κοινή συμφωνία με τους εταίρους για να κάνουμε την Ελλάδα μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Και έτσι θα κερδίσει και η χώρα και η ίδια.  Άρα η Κυβέρνηση, είτε θα συνεχίσει την πολιτική ασάφεια, η οποία όμως δεν οδηγεί πουθενά, ή μάλλον οδηγεί την χώρα αργά ή γρήγορα στα βράχια, είτε θα πρέπει να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Να υπογράψει άμεσα μια μακροπρόθεσμη συμφωνία, η οποία θα έχει ασφαλώς δεσμεύσεις από την πλευρά μας, αλλά ταυτόχρονα θα μας διασφαλίζει, ότι σύντομα θα βγούμε στο ξέφωτο της ανάπτυξης και την κάλυψη των δανειακών της αναγκών από τις αγορές.

Ενδεχομένως ένα τμήμα του Κυβερνώντος κόμματος, να μην συμφωνήσει με την επιλογή αυτή και να διαλέξει το δικό του δρόμο. Ενδεχομένως και κάποιοι σύμμαχοί της στην Κυβέρνηση να μην συμφωνούν. Έτσι είναι η ζωή. Όταν διακυβεύονται τέτοιας υψίστης στρατηγικής σημασίας θέματα, που αφορούν τη χώρα σου πρέπει να κάνεις καθαρές επιλογές. Πρέπει να διαλέξεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Η Κυβέρνηση δεν έχει άλλο χρόνο. Εάν πιστεύει ότι η ευρωπαϊκή προοπτικής της χώρας δεν διαπραγματεύεται, τότε πρέπει να κάνει αυτή την επιλογή. Κάθε άλλη πολιτική θα είναι καταστροφική.

7-3-2015

Κώστας Χαϊνάς