Μένουμε Ευρώπη για να την αλλάξουμε: Λέμε ΝΑΙ στην
ασφάλεια και την αξιοπρέπεια
Μετά από τέσσερις δεκαετίες πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας, η χώρα μας ξανά ζει ιστορικές στιγμές που θα καθορίσουν όχι μόνο το βιοτικό μας επίπεδο για τα επόμενα χρόνια αλλά και το μέλλον της πατρίδας μας στην Ευρώπη και τον κόσμο για τις επόμενες γενιές.
Η απόφαση της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε διεξαγωγή
δημοψηφίσματος, ύστερα από την αδιαμφισβήτητη αποτυχία της να διαπραγματευτεί
με συνέπεια και σχέδιο απέναντι στους εταίρους μας στην Ευρώπη, έχει ως μόνο
στόχο να ταλαιπωρήσει ακόμη περισσότερο έναν ήδη εξαντλημένο λαό και να τον
παραπλανήσει προς μια άγνωστη και αβέβαιη κατεύθυνση.
Ο ακραίος κυβερνητικός λόγος και η πόλωση των
τελευταίων ημερών αποσκοπούν αποκλειστικά στο διχασμό της ελληνικής κοινωνίας
και στον αποπροσανατολισμό των πολιτών από το πραγματικό ερώτημα- διακύβευμα
του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου που
δεν είναι άλλο από τη συμμετοχή της χώρας μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια και το
Ευρώ.
Πρόκειται για έναν κυνικό μακιαβελισμό που
προσπαθεί να υποκρύψει τους πραγματικούς υπαίτιους μιας παλινωδίας,
επιχειρώντας να μεταβιβάσει την ευθύνη στο λαό. Αν επικρατήσει το ΟΧΙ η Ελλάδα
θα αναγκαστεί να αφήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα μιλάμε για μια νέα εθνική τραγωδία.
Αν επικρατήσει το ΝΑΙ θα εξασφαλίσουμε μεν τη συμμετοχή μας στους ευρωπαϊκούς
θεσμούς, αλλά το κόστος της διάσωσης έχει αυξηθεί σημαντικά. Ενώ, λοιπόν, ο
πρωθυπουργός μας έσπρωξε στα αχορτογράφητα νερά του δημοψηφίσματος, με
αιτιολογία την ενίσχυση της διαπραγματευτικής του ισχύς, επί της ουσίας
κατάφερε το αντίθετο: αφενός, έδωσε πάτημα σε όσους, εντός και εκτός Ελλάδας,
επιθυμούν την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ να προωθήσουν τα
σχέδια τους στην περίπτωση που επικρατήσει το ΟΧΙ και αφετέρου, πρόσφερε άλλοθι
σε όσους θέλουν να επιβάλλουν αυστηρότερους όρους διάσωσης να αξιώσουν την
υλοποίηση των σχεδίων τους, αντλώντας νομιμοποίηση από την επικράτηση του ΝΑΙ.
Δεν σας λέμε ψέματα. Δεν δικαιούμαστε και δεν μπορούμε να το κάνουμε. Το λεφτόδεντρο,
άλλωστε, μαράθηκε στις 26 Ιανουαρίου, την επομένη κιόλας των εκλογών. Οι
επόμενες μέρες έχουν λιτότητα όποιον δρόμο και αν ακολουθήσουμε. Το ερώτημα
είναι ένα: λιτότητα εντός ευρώ και με συμμάχους ή λιτότητα με δραχμή και μόνοι
μας σε μία περιοχή που φλέγεται; Θα προτιμήσουμε να μείνουμε στην Ευρώπη και να
κόψουμε το χέρι μας ή θα προτιμήσουμε να γυρίσουμε στη δραχμή και να κόψουμε το
κεφάλι μας;
Τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν πιο ξεκάθαρα. Την
Κυριακή 5 Ιουλίου αποφασίζουμε για την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας και το
Ευρώ. Οτιδήποτε άλλο είναι παραπλανητικό και μας οδηγεί σε μια απρόβλεπτη και
σκοτεινή πορεία απομόνωσης, ταπείνωσης, οικονομικής εξαθλίωσης και εθνικής
ήττας.
Δυστυχώς βαδίζουμε προς το δημοψήφισμα μέσα σε
κλίμα φανατισμού και διχασμού όπου η αντίθετη άποψη μεταφράζεται από την
Κυβέρνηση ως «συνεργασία με τους δανειστές». Η στάση αυτή προσβάλλει ευθέως
όλους τους υγιείς και μετριοπαθείς πολίτες, φοιτητές, εργαζόμενους, ανέργους,
συνταξιούχους, αγρότες και επαγγελματίες που επιθυμούν ένα ασφαλές αύριο στους
κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μακριά από επικίνδυνα μονοπάτια. Ο ίδιος ο
πρωθυπουργός είπε στο διάγγελμα του ότι «όσοι τάσσονται στην πλευρά του ΝΑΙ,
εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα». Ποτέ, κατά το παρελθόν, ένας άνθρωπος δεν δίχασε
τόσους πολλούς. Θλιβόμαστε που το λέμε αλλά ο κ. Τσίπρας, είτε από πρόθεση είτε
από τύφλωση, στρέφει τον έναν Έλληνα εναντίον του άλλου. Αυτό το σχέδιο θα το
ακυρώσει στην πράξη ο ελληνικός λαός. Την επομένη του δημοψηφίσματος θα
αφήσουμε πίσω τον διχασμό και θα ενωθούμε για να σώσουμε την τιμή και την
αξιοπρέπεια ενός σπουδαίου έθνους. Για ένα πράγμα μόνο να είναι σίγουρος ο κ.
Τσίπρας: η ιστορία θα είναι αμείλικτη μαζί του.
Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια οι άδικες και
σε μεγάλο βαθμό αποτυχημένες πολιτικές που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο της
δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας εξάντλησαν και θύμωσαν μεγάλο μέρος των
Ελλήνων πολιτών που είδαν τα εισοδήματα και τις περιουσίες τους να
συρρικνώνονται, την ανεργία να διογκώνεται, τη φορολογία να αυξάνεται.
Το ασφυκτικό αυτό οικονομικό περιβάλλον ώθησε
πράγματι πολλούς συμπολίτες μας να αναπτύξουν έντονα συναισθήματα θύμου και
αμφισβήτησης απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αποτέλεσμα συχνά να ακούμε
μηδενιστικές εκφράσεις όπως «γιατί μέσα στην Ευρώπη τι καλό είδαμε, τι
καταλάβαμε τόσο χρόνια;».
Δε θα πρέπει να λησμονήσουμε ότι η χώρα μας από την
ένταξής της στην Ε.Ε. (τότε Ε.Ο.Κ.) το 1981 έχει βιώσει τη μεγαλύτερη περίοδο
πολιτικής σταθερότητας και τα υψηλότερα επίπεδα οικονομικής και κοινωνικής
ευημερίας που γνώρισε στη σύγχρονη ιστορία της.
Ποτέ στην Ελλάδα τα κοινωνικά δικαιώματα, οι
ατομικές και πολιτικές ελευθερίες δεν ήταν τόσο εξασφαλισμένες όσο στα χρόνια
της Ευρώπης. Πότε η Δημοκρατία μας δεν υπήρξε τόσο ισχυρή και δεδομένη.
Όλα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα ισχυροποιήθηκε σε
διεθνές, ευρωπαϊκό και περιφερειακό επίπεδο. Δημιούργησε επιχειρήσεις και
πλούτο. Ανέπτυξε υποδομές και δίκτυα. Έχτισε σχολεία, πανεπιστήμια και
νοσοκομεία. Μόρφωσε τα παιδιά της όσο ποτέ άλλοτε.
Καμιά ελληνική γενιά στο παρελθόν δεν ήταν τόσο
μορφωμένη, τόσο εξωστρεφής και τόσο ικανή όσο είναι η λεγόμενη γενιά του
Erasmus. Η γενιά των νεότερων Ελλήνων που ταξίδεψε, σπούδασε, μορφώθηκε,
ερωτεύτηκε και ονειρεύτηκε στην Ευρώπη.
Σε αυτή τη γενιά ανήκει το μέλλον της χώρας μας.
Αυτή θα αναλάβει σε λίγα χρόνια τα ηνία της πατρίδας μας και, παρά τις
σημαντικές δυσκολίες που βιώνει, έχει σήμερα καθήκον και υποχρέωση να μεταφέρει
προς όλους το μήνυμα της Ευρώπης που γνώρισε. Το μήνυμα της προόδου, της
ευημερίας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
Ε ΝΑΙ λοιπόν, η Ευρώπη είναι το σπίτι μας και δεν
πρόκειται να το εγκαταλείψουμε, ακόμη κι αν κάποιοι φαντασιώνονται το αντίθετο.
Δεν υπάρχει Ευρώπη χωρίς Ελλάδα και Ελλάδα χωρίς Ευρώπη.
Μένουμε Ευρώπη γιατί μόνο έτσι θα έχουμε την ευκαιρία
να την αλλάξουμε προς την κατεύθυνση που ονειρευόμαστε. Μόνο μέσα στην Ευρώπη
θα καταφέρουμε να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο, να πετύχουμε μια πιο δίκαιη
συμφωνία με τους εταίρους μας και να διασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο για εμάς,
τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Είναι ο μόνος βέβαιος δρόμος για να ζήσουμε με
ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Για να μη ζήσουμε ξανά ταπεινωτικές στιγμές όπως
εκείνες των τελευταίων ημερών με κλειστές τράπεζες, ασθενείς χωρίς φάρμακα και
διάχυτη αβεβαιότητα. Να μη ξανά νιώσουμε το απαίσιο συναίσθημα συμπολίτες μας
να μας ρωτούν με αγωνία και απόγνωση έξω από τα ATM «τι γίνεται παιδιά, το
μηχάνημα βγάζει λεφτά;». Να μην αντικρίσουμε ξανά εικόνες ηλικιωμένων να
αδυνατούν να λάβουν τη σύνταξή τους.
Ένα ισχυρό ΝΑΙ θα διατρανώσει τη βούληση των
Ελλήνων πολιτών να παραμείνει η χώρα στην Ευρώπη. Μια ψήφος με θετικό πρόσημο
θα στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την Κυβέρνηση και τους Ευρωπαίους εταίρους
μας να διαπραγματευτούν με σοβαρότητα και ευθύνη μια νέα, καλύτερη και
δικαιότερη συμφωνία για τον ελληνικό λαό.
Μόνο η επιλογή του ΝΑΙ μας δίνει τη δυνατότητα να
πετύχουμε μια καλύτερη συμφωνία για τη χώρα μας που ενδεχόμενα να περιλαμβάνει
απομείωση χρέους, επιμήκυνση δόσεων και αναπτυξιακά μέτρα ώστε να βγούμε
οριστικά από το αδιέξοδο.
ΝΑΙ στην Ευρώπη σημαίνει ΝΑΙ στην Ελλάδα.
Αυτό θα πρέπει να είναι το δικό μας μήνυμα σε κάθε
συζήτηση με τους οικείους, τους φίλους και τους γνωστούς μας μέχρι την Κυριακή
5 Ιουλίου. Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας και μόνο μέσα σ’ αυτό μπορούμε να
αλλάξουμε τη σημερινή Ελλάδα. Θεωρούμε ότι κάνουμε το πατριωτικό μας καθήκον
επισημαίνοντας στους συμπολίτες μας τους κινδύνους που ελλοχεύουν οι αλόγιστες
επιλογές και τα ωραία ψέματα!
ΛΕΜΕ ΝΑΙ ΓΙΑΤΙ:
• Γεωπολιτικοί
λόγοι: η συμμετοχή της Ελλάδας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς αποτελεί το μεγαλύτερο
επίτευγμα και την καλύτερη στρατηγική επιλογή, που μας επιτρέπει να ανήκουμε
και να συμμετέχουμε ισότιμα στο στρατόπεδο των ισχυρών έτσι ώστε να
παραμείνουμε ο πόλος σταθερότητας σε μία περιοχή η οποία διακρίνεται από διαρκείς
εντάσεις και ανακατατάξεις. Είναι το σημαντικότερο όπλο μας έναντι των
επεκτατικών σχεδίων της Τουρκίας και των αλυτρωτισμών των βορείων γειτόνων. Δεν
θα απεμπολήσουμε αυτό το όπλο προς όφελος της ΠΓΔΜ, της Αλβανίας και της
Τουρκίας, χώρες που προσπαθούν εδώ και χρόνια να ενταχθούν στην ΕΕ και ακόμα
δεν το έχουν καταφέρει. Σκεφτείτε να αφήσουμε εμείς την ΕΕ και να ενταχθεί σε
αυτήν το κράτος των Σκοπίων. Ποιοι λοιπόν εξυπηρετούν καλύτερα τα εθνικά
συμφέροντα, αυτοί που λένε μένουμε Ευρώπη ή όσοι με κρυφό σχέδιο μας οδηγούν
στη δραχμή;
• Πολιτική
σταθερότητα: η 35ετής συμμετοχή μας στην ΕΕ συνέβαλε τα μέγιστα στην
εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στη χώρα μας. Παρά τις παθογένειες, τα λάθη και τις
παραλείψεις, η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία αποτελεί το σταθερότερο δημοκρατικό
καθεστώς που γνώρισε ποτέ η χώρα. Οδήγησε στην εθνική συμφιλίωση, συνέβαλε στην
ομοψυχία και εξάλειψε τα πάθη και τα διχαστικά διλήμματα του παρελθόντος. Και
είναι ακριβώς αυτή η δημοκρατική σταθερότητα που έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη και
την ευημερία μας. Γιατί ας μην γελιόμαστε, τα 36 χρόνια ευημερίας και διαρκούς
ανάπτυξης δεν μπορούν να σβηστούν σε 5 χρόνια ύφεσης, περικοπών και έντονων
στερήσεων. Ας μην λησμονούμε ότι ακόμη και τώρα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα
είναι 25.859 δολάρια και η χώρα μας βρίσκεται στην 44η θέση της διεθνούς
κατάταξης, ενώ αντίθετα στις χώρες - πρότυπα που έχουν οικονομικο-πολιτικά
μοντέλα όπως εκείνα που ονειρεύεται ο κ. Τσίπρας είναι σε πολύ χειρότερη θέση.
Συνεπώς, έχουμε ακόμη πολλά να χάσουμε με την επιστροφή στη δραχμή.
Ασφαλώς και οι δημοκρατικοί θεσμοί μας έχουν
ατέλειες και χρειάζονται μεταρρύθμιση. Σίγουρα το πελατειακό κράτος, η διαφθορά
και η διαπλοκή πρέπει να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά. Ωστόσο, αυτό δεν
μπορεί να συμβεί καταστρέφοντας την ίδια τη Δημοκρατία. Η Αστική Δημοκρατία
αποτελεί κεκτημένο και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να την αμφισβητήσει και εν
τέλει να την ακυρώσει. Είμαστε εδώ για να την ενισχύσουμε, όχι να την
καταστρέψουμε. Είμαστε εδώ γιατί πιστεύουμε στο Κράτος Δικαίου, όχι στο φυσικό
δίκαιο. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι τα όποια θετικά βήματα, όπως είναι το
ΑΣΕΠ, οι ανεξάρτητες αρχές, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τα ΚΕΠ, η μείωση των
διοικητικών βαρών, αποτελούν τα προϊόντα των ευρωπαϊκών δεσμεύσεων, πόρων και
ερεθισμάτων.
• Οικονομικοί
λόγοι: ας αναλογιστούμε πόσοι είναι οι πόροι που προέρχονται από τα ευρωπαϊκά
χρηματοδοτικά πλαίσια. Επιδοτήσεις για τους αγρότες, ευκολίες χρηματοδότησης
για τις επιχειρήσεις ώστε να εκσυγχρονιστούν και να κάνουν πιο ανταγωνιστικό το
προϊόν τους, ευκαιρίες για φοιτητές και νέους ανθρώπους να σπουδάσουν, να
εξειδικευτούν και να αποκτήσουν δεξιότητες. Ακόμη και για την αντιμετώπιση της
κρίσης και την καταπολέμηση της φτώχειας, η ΕΕ αποτελεί τη μόνη σταθερά, καθώς
έχει ήδη εγκρίνει δύο μεγάλες στρατηγικές/προγράμματα («Ευρώπη 2020» και
«Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα κατά της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού»). Αυτή
τη στιγμή όλες οι περιφέρεις της χώρας έχουν υποβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή
τις Περιφερειακές Στρατηγικές Κοινωνικής Ένταξης (ΠΕΣΚΕ), ώστε να ενταχθούν και
να ξεκινήσει η νέα προγραμματική περίοδος 2014 – 2020 (ΕΣΠΑ). Ενδεικτικά,
προβλέπονται χρηματοδοτήσεις από τα εξής χρηματοδοτικά πλαίσια:
1) Ευρωπαϊκό
Κοινωνικό Ταμείο (80 δισ. ευρώ), 2) Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην
Παγκοσμιοποίηση (ετήσιος προγραμματισμός για την Ελλάδα περίπου 150 εκατ.
ευρώ), 3) Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα για την Απασχόληση και την Κοινωνική Καινοτομία
(EASI) (920 εκατ. ευρώ), 4) Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους
[FEAD/ΤΕΒΑ (3,8 δις. ευρώ)], 5) Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης, (3,9
δις. ευρώ) 6) URBACT III (74,3 δις. ευρώ) και 7) HORIZON 2020 (80 δισ. Ευρώ).
Από τα παραπάνω καθίσταται εμφανές ότι αυτά που
έχουμε να κερδίσουμε μένοντας στο κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι είναι κατά πολύ
περισσότερα από αυτά που απαιτούνται για να κλείσει η συμφωνία. Οφείλουμε να
δώσουμε τη μάχη για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, γιατί η εναλλακτική
θα αποτελεί καταστροφική επιλογή για τη χώρα που θα εξαθλιώσει πλήρως τον λαό.
Πρέπει, επίσης, να επισημάνουμε ότι τυχόν επιστροφή στη δραχμή δεν σημαίνει ότι
σβήνονται τα χρέη. Το αντίθετο μάλιστα ισχύει, καθώς θα καταστήσουμε εαυτούς
υποχρεωμένους να κερδίζουμε χρήματα σε πληθωριστική δραχμή και να εξοφλούμε τα
δάνεια μας σε ακριβό ευρώ.
Οφείλουμε να αγωνιστούμε για την ισότιμη συμμετοχή
μας στην Ευρώπη, έτσι ώστε να ορίζουμε εμείς το μέλλον μας και όχι η απελπισία!
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΑΙ
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ:
Γκότσης Χρήστος, Επιχειρηματίας
Ζέρβας Πέτρος, Φοιτητής Λογιστικής & Χρηματοοικονομικής
Κιτσινέλης Σπύρος, Φυσικός – Καθηγητής Πανεπιστημίου
Μανώλης Γιάννης, Πολιτικός Επιστήμονας – Τεχνικός Σύμβουλος ΕΣΠΑ
Μπέκας Σπυρίδων, Φοιτητής Ιατρικής
Σιάγκας Αδαμάντιος, Δικηγόρος
Σιδηρόπουλος Τάσος, Γραφίστας
Σφυρίδης Γεώργιος, Φοιτητής Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων
Τζαβάρα
Ιωάννα, Οικονομολόγος
Τσαπέπας Παναγιώτης, Οικονομολόγος – Ιδιωτικός
Υπάλληλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου