ΛΑΒΕΤΕ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΑΡΑΒΑΛΑΚΙΑ!!!

Όταν η αλαζονεία της εξουσίας διαδέχεται τον αγοραίο λαϊκισμό δεν υπάρχει προφανώς κανένα όριο συστολής. Με άλλα λόγια όταν κάποιοι θεωρούν ότι το νόμιμο αποτελεί τροχοπέδη και η αυθαιρεσία είναι η μοναδική μέθοδος άσκησης εξουσίας και διοίκησης τότε αγγίζουν τα όρια του ακαταλόγιστου.

Γύρω από το θέμα κίνηση των κρατικών οχημάτων υπάρχει ένα δαιδαλώδες βέβαια αλλά ισχύον δυστυχώς σύστημα κανόνων. Το δημόσιο όχημα δεν μπορεί να κινείται όπως το ιδιωτικό που το πας όπου γουστάρεις αρκεί να έχεις φράγκα να πληρώσεις την βενζίνη. Εάν μάλιστα σου την πληρώνει το μαύρο ταμείο τότε ακόμα καλύτερα. Το δημόσιο όχημα όμως δεν μπορεί να το οδηγεί ο οποιοδήποτε, δεν μπορεί να κινείται όπου καπνίσει του καθένα και πρέπει να έχει εγγυημένη ασφάλεια για τους επιβαίνοντες ή για όσους τυχόν πατήσει.

Γιαυτό «δικαίως» αγανακτούν όσοι είχαν την ευχέρεια να χρησιμοποιούν τέτοιου είδους οχήματα σε καθεστώς παρανομίας και ασυδοσίας για την οποία βεβαίως αυτοί δεν ευθύνονται. Απλά έκαναν την δουλειά τους.

Αδίκως έως τα όρια του «ακαταλόγιστου» το οποίον στην πολιτική δεν ισχύει διαμαρτύρονται όλοι εκείνοι που αλαζονικά και καθέξιν παρανομούντες δεν διασφάλισαν ούτε ως προς τα προσχήματα την νομιμότητα και δεν εξασφάλισαν την νόμιμη χρήση των δημοσίων οχημάτων. Αυτοί θα έπρεπε να κρύβονται ή έστω να σιωπούν επιμελώς. Όσο για τους νέους διοικούντες καλό είναι να εξηγήσουν γιατί δεν κινούνται τα άλλοτε αεικίνητα και για ψύλλου πήδημα δημοτικά οχήματα, να προσδιορίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να εξασφαλιστεί η νόμιμη χρήση και να ορίσουν τους κανόνες της νόμιμης χρήσης, δηλαδή ποιους, με ποιους όρους και πότε θα μεταφέρουν.