ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: ΝΑI, ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΟΒΑΡΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!!!

Η αρχή της προοδευτικής διακυβέρνησης μας γέμισε αισιόδοξα συναισθήματα, στη ρεαλιστική βάση ότι πραγματικά μπορεί να  βρεθεί ένας άλλος τόπος συνεννόησης με τους εταίρους μας, ένα νέο modus vivendi, διασφαλίζοντας έτσι  και τους πιστωτές μας αλλά και την αναγκαία κοινωνική συνοχή.

Η μόλις ολίγων ημερών κυβερνητική θητεία απόδειξε πόσο αναγκαία ήταν η προσφυγή στις κάλπες και στη λαϊκή ετυμηγορία. Όχι μόνο γιατί υπήρξε εκτόνωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας αλλά γιατί φαίνεται πως  μπορεί να υπάρξει μία συνολικότερη αναθεώρηση, ως προς τις εφαρμοζόμενες εγχώριες και ευρωπαϊκές πολιτικές.

Η συζήτηση στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να επανέλθει στην ορθολογική ανάλυση των δεδομένων, πέραν οποιασδήποτε κινδυνολογίας, με βάση ότι η πολιτική της λιτότητας υπονόμευσε την ίδια την ύπαρξη της Ε.Ε., οδηγώντας παράλληλα και ταυτόχρονα σε αδιέξοδο, κυρίως  τους πολίτες του ευρωπαϊκού νότου.

Στη διαπραγμάτευση της Ελλάδας με τους Ευρωπαίους εταίρους, η κάθε πλευρά αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της και διαθέτει τα επιχειρήματά της.

Η Ελλάδα είναι αλήθεια, πως αντιμετωπίζει μεγαλύτερες δυσκολίες, γιατί:

             είναι  μεγάλο-οφειλέτης,

             χρειάζεται περαιτέρω χρηματοδοτική και τεχνική στήριξη,

             έχει απολέσει πολύτιμο χρόνο,

             δεν έχει επαρκή διεθνή κάλυψη,

             μία πιθανή έλλειψη συμφωνίας, σε σχέση με τη διευθέτηση των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας, θα ισοδυναμούσε με πιστωτικό γεγονός.

Αλλά κι από την άλλη πλευρά, η διαπραγματευτική θέση των Ευρωπαίων εταίρων είναι επίσης δύσκολη γιατί:

             οι πολιτικές κυρίως επιπτώσεις μιας αρνητικής εξέλιξης θα είναι ανυπολόγιστες,

             ο κίνδυνος επέκτασης της κρίσης, παραμένει σε υψηλά επίπεδα, παρ’ όλο τους νέους θεσμούς και εργαλεία που δημιουργήθηκαν την τελευταία περίοδο,

             ο κίνδυνος για περαιτέρω ενίσχυση των δυνάμεων του ευρωσκεπτικισμού, είναι συνυφασμένος και με την πορεία των οικονομιών του ευρωπαϊκού νότου, άρα και της ελληνικής υπόθεσης.

Είναι πολλοί εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι  απόλυτα έτοιμη, να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις  μιας αποτυχημένης διαπραγμάτευσης - συμφωνίας με την Ελλάδα.

Μπορεί.

Όμως μία πιθανή ρήξη θα είχε άμεσο κόστος και στους εταίρους, κυρίως διότι έχουν εγγυηθεί το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας.

Σύμφωνα με στοιχεία από το Open Europe, (ένα βρετανικό think tank), το ελληνικό χρέος φτάνει τα 323 δισεκατομμύρια ευρώ.

Από αυτά:

             το 60% κατέχει η ευρωζώνη,

             το 10% το ΔΝΤ,

             το 6% η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα,

             το 3% ελληνικές τράπεζες,

             το 1% ξένες τράπεζες,

             1% η Τράπεζα της Ελλάδος,

             15% αφορά άλλα ομόλογα και

             το 3% άλλα δάνεια.

Υπενθυμίζεται επίσης ότι μέχρι σήμερα η Ελλάδα έχει λάβει €183 δισ., ως χρηματοδοτική στήριξη από την ΕΕ. Μόνο το γερμανικό μερίδιο είναι περίπου €50 δισ. Μερίδια στη χρηματοδοτική στήριξη, ανάλογα του μεγέθους της οικονομίας τους, έχουν κι άλλα κράτη μέλη της ΕΕ.

Συμπερασματικά θα λέγαμε πως ναι μεν η ελληνική θέση είναι αδύναμη, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση δυσκολεύεται –αντικειμενικά- να ωθήσει στα άκρα τις απαιτήσεις της.

Ας μη μας διαφεύγει επίσης στην προσέγγισή μας, η έντονη ιδεολογική και πολιτική αμφισβήτηση τόσο του ευρωπαϊκού οικονομικού μοντέλου όσο και του ηγεμονικού ρόλου της Γερμανίας.

Τέλος, δε θα πρέπει να υποτιμήσουμε ότι ένα πιθανό «GRexit», μία έξοδο της χώρας μας από την ευρωζώνη και το ευρώ, θα έπληττε τη συνοχή της και θα αύξανε τον πιστωτικό κίνδυνο για άλλες υπερχρεωμένες χώρες. Επιπλέον, θα ενίσχυε όπως προαναφέρθηκε και τις ευρωσκεπτικιστικές κεντρόφυγες τάσεις σε πολλές χώρες μέλη.

Άρα σωστά η ελληνική πλευρά επιχειρεί συνολική αναθεώρηση της συμφωνίας με τους εταίρους.

Σωστά επιζητά τη διόρθωση πολιτικών επιλογών.

Σωστά διεκδικεί την αποκατάσταση αστοχιών και λαθών του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Λάθη και αστοχίες, αναγνωρισμένες από τους πιστωτές μας, που οδήγησαν την ελληνική οικονομία στην ύφεση και την ελληνική κοινωνία στη φτωχοποίηση.

Μακάρι λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση να τα καταφέρει.

Αυτή  την προσπάθεια έχουμε χρέος να στηρίξουμε άπαντες. Ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης. 

Αν η κυβέρνηση πετύχει μια νέα καλύτερη συμφωνία, θα είναι προς όφελος της πατρίδας και των παιδιών μας.