ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ "ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ"

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

(ΚΥΡΙΑΚΗ 18,30 ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ)

«Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο»

 2011  Έγχρωμη  Γαλλική ταινία,  Διάρκεια: 90'

Σκηνοθεσία Ρομπέρ Γκεντιγκιάν

με τους: Ζαν-Πιερ Νταρουσέν, Αριάν Ασκαρίντ, Ζεράρ Μεϊλάν

«Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο» αφηγούνται μια συγκινητική ιστορία συλλογικότητας με αφορμή ένα ταξίδι στην Τανζανία που δεν θα γίνει ποτέ.

Πρόκειται για μια ταινία που για μια ακόμα φορά εξετάζει με έναν πραγματικό τρόπο το νόημα της λέξης «ομάδα».

Βαθιά αισιόδοξη και έντονα πολιτικοποιημένη η νέα ταινία του Γαλλοαρμένιου  Robert Guédiguian, ξεκινάει με είκοσι απολύσεις για να καταλήξει στον ορισμό της αλληλεγγύης. Χωρίς καμία διάθεση εξωραϊσμού αλλά με πίστη στη δύναμη των ενωμένων ανθρώπων, το νήμα της ιστορίας μπερδεύει γλυκά τους ήρωες σε ένα ηλιόλουστο και καλοκαιρινό παραλίγο εφιάλτη με την καλοσύνη να επιβάλλεται στο τέλος.

Ο πολυβραβευμένος, γεννημένος στη Μασσαλία σκηνοθέτης εμπνέεται από το ποίημα τουVictor Hugo «Καλοί που είν’ οι φτωχοί» και θίγει τις αξίες μιας κοινωνίας σε κρίση σε μια επίκαιρη και γεμάτη θετικά μηνύματα ταινία, ενώ μερικά σφηνάκια ελληνικότατου κονιάκ που καταναλώνονται στην ταινία μας κερνάνε μια ξεχασμένη, συγκινητική αλήθεια: οι ενωμένοι άνθρωποι, δεν είναι ποτέ νικημένοι. Το τέλος του ποιήματος, το σημείο δηλαδή που ο φτωχός ψαράς αποφασίζει να υιοθετήσει τα παιδιά του πεθαμένου γείτονα και μετά ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του πήρε την πρωτοβουλία και είχε ήδη μαζέψει τα παιδιά στο σπίτι, σου σπαράζει την καρδιά. Τόση καλοσύνη, τόση μεγαλοψυχία είναι παραδειγματικές. 

Δέχονται επίθεση από κάποιον δικό τους, και αυτό τους καταστρέφει πνευματικά, σε σχέση με αυτά για τα οποία αγωνίστηκαν σε όλη τους τη ζωή.

Τους χτυπάνε, με την πιο κυριολεκτική έννοια του όρου, αλλά και με την ηθική έννοια. Αυτό τους συμβαίνει σε μια στιγμή που δεν τους περνούσε από το μυαλό ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να τους συμβεί.

Αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, πρέπει να αλλάξει σε κάθε επίπεδο: η πυρηνική ενέργεια, η θέση των γυναικών, η σεξουαλικότητα, η τιμωρία στο κοινωνικό πλαίσιο. Εν συντομία, όλα τα θέματα που δεν φαίνεται να αποτελούν μέρος των κοινωνικών, οικονομικών ή πολιτικών υποθέσεων, αλλά που στην πραγματικότητα είναι.

Μια χούφτα αληθινοί χαρακτήρες, ένα καθημερινό, επίκαιρο γεγονός, ένα παλιό τραγούδι του Πασκάλ Ντανέλ κι ένα ποίημα του Βικτόρ Ουγκό δίνουν στον Μαρσεγέζο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, τον Γάλλο Κεν Λόουτς, την αφορμή για ένα πολιτικοποιημένο και βαθιά αισιόδοξο κοινωνικό δράμα.

Απλό σινεμά "στο ύψος του καθημερινού ανθρώπου", γνήσια συγκίνηση. «Η ταινία που αποκαλύπτει στους ανθρώπους το μεγαλείο που έχουν μέσα τους».