ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ!!! ΟΛΑ ΒΑΙΝΟΥΝ "ΚΑΛΩΣ" ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ

Του Βαγγέλη Αβδελά (Γεωπόνου)

Τα ιχθυοτροφεία παρουσιάστηκαν στην περιοχή μας  το 1987 με τον κ. Κόκοτα. Ήταν το 2ο μετά από αυτό της Κεφαλλονιάς. Μάλιστα εγκαταστάθηκε στο νησάκι Δασκαλιό, απέναντι  και σε μικρή απόσταση από το Πόρτο Μπούφαλο και αργότερα  στο Κοτσυφό.

Το 1999 με την είσοδο των εταιρειών Selonda και Νηρέας στο  χρηματιστήριο, η εταιρεία του κ. Κόκοτα δεν άντεξε τον ανταγωνισμό και οδηγήθηκε στην πλήρη καταστροφή.

Σήμερα από τον όρμο του Αλιβερίου μέχρι τον όρμο του Αλμυροποτάμου, έχουν εγκατασταθεί 10 - 12 μονάδες. Στην αρχή οι  κάτοικοι των παραπάνω περιοχών αντιμετώπισαν θετικά των ερχομό τους, προσδοκώντας οφέλη έπειτα από πολλές υποσχέσεις.

• Δημιούργησαν θέσεις εργασίας;

Η απάντηση είναι, ελάχιστες. Η πλειοψηφία των εργαζομένων  είναι αλλοδαποί και οι οποίοι μάλιστα ασφαλίζονται στον ΟΓΑ!

Ποιος γνωρίζει βέβαια τις συνθήκες διαβίωσής τους, αφού η πρόσβαση στους χώρους απαγορεύεται αυστηρά (300 μ.)

Που πάνε τα απόβλητα, τα λύματα, υπάρχει βιολογικός καθαρισμός;

• Ωφέλησαν εμπορικά την περιοχή;

Όχι. Όλες οι αγορές τους γίνονται από την Αθήνα ή το εξωτερικό.

• Επιπτώσεις στους επαγγελματίες ψαράδες.

Από τότε που ήλθαν τα ιχθυοτροφεία, παρουσιάστηκαν δελφίνια, τούνες μεγάλες, με αποτέλεσμα να σκίζουν τα δίχτυα των ψαράδων, τρώγοντας τα ελάχιστα ψάρια που έχουν πιάσει. Δεν υπάρχουν ψάρια προς αλίευση σε όλη την περιοχή. Ακούγεται ότι έχουν φτιάξει παγίδες που διοχετεύουν, τα ελεύθερα  μέσα σε αυτές και τα πουλούν παράνομα.

Σε μία εβδομάδα κάθε παγίδα πιάνει 20 Kg ψάρια. Εάν έχουν  πχ. 20 τέτοιες παγίδες πιάνουν 400 kg ψάρια εβδομαδιαία (Σάλπες, κεφαλόπουλα, μουρμούρες, τσιπούρες κ.α.)

Στο Πόρτο Μπούφαλο υπάρχουν 7 καϊκια που ζουν από αυτά  30 άνθρωποι. Τι θα απογίνουν αυτοί;

Ρίχνουν 12 km δίχτυα και όπως λένε χαρακτηριστικά δεν πιάνουν ούτε λέπι. Πως θα τα βγάλουν πέρα αυτοί οι ψαράδες; Το  ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι συνάδελφοί τους από τον  Κάραβο, τον Αλμυροπόταμο κλπ).

Δεν θα υπάρξουν κανόνες προστασίας για αυτούς, παρά μόνο  για τις μεγάλες εταιρείες;

• Υποβάθμιση περιουσιών σε περιοχές που σίγουρα θα είχαν  κτιστεί εξοχικές κατοικίες ή ενοικιαζόμενα δωμάτια όπως πχ στο  Καμάρι, σήμερα η αξία τους είναι μηδενική.

Γνωρίζουμε επίσης ότι:

• Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη όσον αφορά την οριοθέτηση  των υπαρχουσών ιχθυοκαλλιεργειών οι οποίες πχ από 10 στρέμματα έχουν καταλάβει 100. Και όταν έγιναν καταγγελίες τα μετέφεραν και τα παρκάρισαν σε άλλους χώρους ιδιοκτησίας της ίδιας  εταιρείας (Υπάρχουν οι φωτογραφίες όπου τα ρυμουλκά μεταφέρουν τα κλουβιά). Μάλιστα στις καταγγελίες που απευθυνθήκαμε στο λιμενικό μας είπαν ότι τα μεταφέρουν για να πλύνουν τους  ιχθυοκλωβούς!!! Υπάρχει σχετικό τοπογραφικό που το αποδεικνύει.

• Στον πάτο της θάλασσας καταλήγουν το 40% των ιχθυοτροφών, των αντιβιοτικών (όπως οξυτετραϊνη), φορμόλη για απολύμανση, αναισθητικά διάφορα, κόπρανα  ψαριών κλπ. Έτσι δημιουργείται μία  μαύρη λάσπη, αγνώστου βάθους.

• Τα ψόφια ψάρια κάθε μέρα τα  ρίχνουν στο βυθό μεταφέροντας  πολλά μικρόβια.

• Η καταπολέμηση των ασθενειών δεν ελέγχεται από κανέναν. Δεν  υπάρχει κτηνίατρος, μαρτυρούν άνθρωποι που γνωρίζουν την κατάσταση

• Κάψιμο επί τόπου, οτιδήποτε είναι εύφλεκτο (πλαστικά) και απελευθέρωση καρκινογόνων τοξινών.

• Τα τεράστια φορτηγά – νταλίκες χαλάνε τους δρόμους και έχουν  γίνει ατυχήματα γιατί οι δρόμοι αυτοί είναι για ένα μικρό αυτοκίνητο,  με πολλές στροφές, χωρίς ορατότητα και επαρκή σήμανση.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:

• Για τα ψόφια ψάρια θα έπρεπε να υπάρχει κλίβανος. Υπάρχει;

• Το πλύσιμο των διχτυών που γίνεται; Όπως επίσης και η βαφή  τους.

• Που καταλήγουν όλα τα απόβλητα των συσκευαστηρίων;

• Υπάρχουν όλες οι απαραίτητες εγκαταστάσεις ώστε να μην  υπάρχει μόλυνση;

• Πως γίνεται η μεταφορά των γόνων;

• Οι μόλοι που δένονται οι βάρκες είναι νόμιμοι;

• Το συσκευαστήριο πληρεί τις καταλληλες αποστάσεις από τη  θάλασσα;

• Τα νερά των ιχθυογεννετικών που πάνε;

• Οι γεωτρήσεις των ιχθυογεννετικών σταθμών είναι νόμιμες;

• Η χρήση μικρών ψαριών 3 – 10 cm που πάει;

Μήπως γίνει απαγορευτικό το κολύμπι από την ακτή Νηρέα  έως των κόλπο του Αγ. Δημητρίου και του Αλμυροποτάμου; Είναι γνωστό ότι τα αιωρούμενα υλικά και οι διάφοροι ρύποι που υπάρχουν μέσα στο νερό ταξιδεύουν πολλά χλμ. Συγκεκριμένα εάν πνέουν Νότιοι ή Νοτιοδυτικοί ή Βορειοδυτικοί άνεμοι οι παραλίες της ακτής Νηρέα, Ποντικού, Καράβου,  Πούντας, Πόρτο Μπούφαλου, Αγίου Δημητρίου και Αλμυροποτάμου θα γίνουν ακατάλληλες για κολύμπι. Όσοι κολυμπούν σε αυτές τις παραλίες περίπου 15-20.000 άνθρωποι θα είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν στο Αιγαίο, όπως Πετριές, Κορασίδα, Ζάρακες κλπ. Τι παραλίες θα παραδώσουμε στα παιδιά μας; Το μόνο σίγουρο  είναι ότι θα μας στολίζουν με επίθετα όπως, κοντόφθαλμους, αδιάφορους, ωχαδερφιστές, παρτάκηδες κλπ.

Διαπιστώνουμε επίσης ότι αυτή η μορφή ανάπτυξης δεν ωφελεί τις τοπικές κοινωνίες, ιδιαίτερα σε μία περίοδο τόσο τραγική  οικονομικά, όπου ο κόσμος θα επιστρέψει στη γη και τη θάλασσα  με τις γνωστές δραστηριότητες παραγωγής τροφής. Μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος όπως:

1. Εγκατάσταση ΔΕΗ το 1952 στο Αλιβέρι. Το λάθος; Η εναπόθεση του κάρβουνου στην ωραιότερη παραλία Μηλακίου και η θαλάσσια καταστροφή της. Επίσης η άντληση 2000 κ.μ ανά 24ωρο  νερού από τη ΔΕΗ στο Λογγό και στη Μάνα με αποτέλεσμα την  ερημοποίησή τους.

2. Εγκατάσταση ΑΓΕΤ το 1982. Το λάθος; Πέραν της συγκεκριμένης χωροθέτησης μεσα στο χωριό Μηλάκι, έκανε και γεωτρήσεις δίπλα στη λίμνη του Δύστου αντλώντας 1.200 κ.μ ανά 24ωρο  με αποτέλεσμα να αποξηρανθεί, βοηθούμενη και από την ανομβρία. Ακολούθησε ερημοποίηση του πιο παραγωγικού κάμπου  της Εύβοιας και ολοκληρωτική καταστροφή όλου του βιότοπου  που ως γνωστόν είναι Natura. Το πιο τραγικό είναι ότι όταν η λίμνη ξαναγέμισε νερό αφού έπειτα από διαμαρτυρίες, διακόπηκε  η άντληση, φούντωσε το κουνούπι.

Για 5 έως 7 χρόνια νέκρωσαν όλα τα χωριά. Δεν μπορούσες να  κάτσεις σε εξωτερικό χώρο με το που σουρούπωνε. Τεράστια προβλήματα στα ενοικιαζόμενα, ταβέρνες, ξενοδοχεία, εξοχικές κατοικίες, κτηνοτροφία κλπ. Βέβαια εδώ και 2 χρόνια έχει επέλθει κάποια ισορροπία με διάφορες επεμβάσεις και είμαστε σε αρκετά καλή κατάσταση αφού  το καλοκαίρι που μας πέρασε δούλεψαν όλοι καλά. Όμως η μόλυνση και η βρωμιά από τα ιχθυοτροφεία που έχουν  κλείσει εδώ και 15 χρόνια, δεν έχει φύγει. Η θάλασσα είναι γεμάτη γλίτσα με χρώμα προς το κίτρινο και εκεί που ήταν τα κλουβιά,  μαυρίλα και λάσπη, ποιος ξέρει πόσα μέτρα.

Άλλωστε αν βρεις τον τρόπο και περπατήσεις γιαλό γιαλό εκεί  που είναι τα ιχθυοτροφεία και δεν έχει κύμα, θα δεις αλυσίδες, σίδερα, κρεβάτια, παπούτσια, λάστιχα αυτοκινήτων, σακούλες κλπ.

Ας έρθουν αυτοί οι κύριοι που κάνουν τις περιβαλλοντικές μελέτες να δουν τα αποτελέσματα.  Μας λένε ψέμματα και μας κοροϊδεύουν. Δυστυχώς η επιστημονική κοινότητα είναι υποταγμένη στους  νόμους της αγοράς και του κέρδους. Εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα και όχι τη βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών και του  περιβάλλοντος.

Μήπως θα πρέπει να κινηθούμε δικαστικά εναντίον τους, γιατί η εικόνα και η καταστροφή, δείχνουν άλλα από αυτά που οι ίδιοι  υποστηρίζουν;

Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι στην οικονομική κρίση που  ζούμε, οι μοναδικοί άξονες ανάπτυξης της περιοχής μας είναι  η παραγωγή προϊόντων τροφής σε συνδυασμό με τον τουρισμό  (εξοχική κατοικία) και τον πολιτισμό.

Αυτό έδειξε το καλοκαίρι που μας πέρασε όπως είπαμε και παραπάνω.

Οι περιοχές μας είναι κοντά στην Αθήνα με όλα τα πλεονεκτήματα, όπως μεταφορά χωρίς καράβι, κοντά στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, ώστε να ακολουθηθεί αυτή η μορφή ανάπτυξης.

Ας αφήσουμε στα τουρκικά παράλια να αναπτυχθούν ιχθυοκαλλιέργειες με τα φτηνά εργατικά, που όπως γνωρίζουμε είναι  πολύ ανταγωνιστικά στις ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες.

Μελλοντικά θα βγούμε πολύ πολύ κερδισμένοι.

Για ότι αφορά την αγροτική παραγωγή, ένα παράδειγμα είναι ο  κάμπος του Δύστου, όπου το καλοκαίρι δουλεύουν πάνω από 400  άτομα, ενώ στις ιχθυοκαλλιέργειες αντίστοιχα 60-70.

Ίσως η μεγαλύτερη απασχόληση μετά το Δήμο της Χαλκίδας.

Σχετικά με τους βουλευτές μας ήρθε η ώρα να ασχοληθούν με  τον τόπο τους και τα προβλήματά του.

Επειδή όμως δεν θα προβούν σε καμία ενέργεια και για μία  ακόμη φορά θα στηρίξουν τα συμφέροντα των ελληνικών ή ξένων  μεγάλων εταιρειών δεν θα είναι ευπρόσδεκτοι στα χωριά μας.

Όσο για τις εταιρείες που ήδη δραστηροποιούνται στην περιοχή μας και για όσο χρόνο τους επιτρέπεται ακόμα, τους γνωρίζουμε ότι από εδώ και πέρα θα τους υποχρεώσουμε να τηρούν τους  περιβαλλοντικούς όρους που έχουν υπογράψει. Δεν θα τους χαριστούμε σε τίποτα.

Να γνωρίζουν ότι θα βρισκόμαστε σε πόλεμο!

Επίσης όσον αφορά τις μετεγκαταστάσεις και τις καινούριες άδειες να μην τολμήσουν να έρθουν, θα τους πολεμήσουμε με  όλα τα μέσα και να γνωρίζουν ότι εάν δεν θα τα έχουν καλά με τις  τοπικές κοινωνίες δεν θα προκόψουν.

Δεν θα επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος που τους πιστέψαμε χωρίς να γνωρίζουμε.

Δεν θα είναι αυτοί που θα μας διώξουν από τον τόπο μας.

Τέλος μέσω αυτής της τοπικής και μικρής εφημερίδας θα κάνουμε μία πρόταση:

Να γίνει ένα σοβαρό συνέδριο στην περιοχή μας με θέμα: Προς  τα πού πρέπει να κινηθούμε αναπυξιακά. Να κληθούν επιστήμονες, συλλογικοί φορείς, επιχειρηματίες κλπ. Να συζητηθούν οι  απόψεις τους, να αξιολογηθούν και να δούμε που βαδίζουμε.

Και αυτό γιατί τα τελευταία χρόνια η νοτιοκεντρική Εύβοια  ήταν λίγο βιομηχανική, λίγο εμπορική, λίγο αγροτική, χωρίς κανένας δημόσιος φορέας να έχει ασχοληθεί με αυτό το θέμα.

Ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του και όπου τον βγάλει.

Αυτό το συνέδριο προτείνουμε να οργανωθεί από το Επιμελητήριο Ευβοίας σε συνεργασία με το Δήμο Κύμης - Αλιβερίου και  συμμετοχή όλων των συλλόγων, συνεταιρισμών, επιστημονικών  ομάδων κ.α.

Καλή δύναμη σε όλους!