ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ

     Άρθρο του Βασίλη Μούντριχα

Πλησιάζουν οι εκλογές, ευρωεκλογές, αυτοδιοικητικές και πιθανόν πολύ κοντά και οι εθνικές.
Η διαδικασία γνωστή, μονότονη και τα τελευταία χρόνια απαξιωμένη.  Επιλέγουμε ,ψηφίζουμε και μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα αρχίζουμε –και καλά κάνουμε – την κριτική στους εκλεγμένους, ξεχνώντας όμως κάποιες βασικές παραμέτρους όπως οι παρακάτω.
Εμείς τους επιλέξαμε μέσα από ένα ευρύτερο σύνολο ανθρώπων και τους τοποθετήσαμε στις θέσεις διοίκησης. Το επιχείρημα, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, γιατί τα πρόσωπα που εκλέγουμε είναι γνωστοί μας, άνθρωποι από τα χωριά μας, παλιοί μας συμμαθητές, δηλαδή αυτό που λέμε άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Επιλέγουμε με βάση την συνολική εικόνα του υποψηφίου, έχοντας θετικές προσδοκίες σε περίπτωση που εκλεγεί, επιλέγουμε με βάση την κομματική ταυτότητα  του υποψηφίου, όπως τα προηγούμενα τουλάχιστον χρόνια ή επιλέγουμε με βάση τον βαθμό συγγένειας και κοινωνικής σχέσης; Αν υπήρχε δυνατότητα να μετρηθούν οι απαντήσεις με αξιοκρατικό τρόπο , τα ποσοστά κατά την άποψή μου, θα ήταν συντριπτικά υπέρ της τελευταίας εκδοχής . Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι οι επιτροπές εκλογών των δημοτικών παρατάξεων , προσμετρούν από πολύ παλιά έως σήμερα ως σημαντικό στοιχείο τελικής επιλογής το άτομο με την μεγάλη οικογένεια, τους πολλούς συγγενείς , παραβλέποντας άτομα ή ικανότητες ατόμων , που όμως δεν φέρνουν σταυρούς. Βέβαια ,αυτό σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί την πιθανότητα ένα άτομο του στενού μας οικογενειακού ή συγγενικού περιβάλλοντος να έχει συγχρόνως και τις δυνατότητες να ασχοληθεί με επιτυχία με τα κοινά. Όμως , μήπως έτσι περιορίζουμε τον κύκλο των πολιτών , από τον οποίο κάποιες επιτροπές θα προτείνουν –επιλέξουν υποψηφίους; Μήπως αποθαρρύνουμε πολίτες με ιδέες , φωνή και γνώση να συμμετάσχουν στα κοινά αφού δεν φέρνουν σταυρούς από την πολυπληθή ευρύτερη οικογένεια;

     Αν οι παραπάνω σκέψεις εδράζονται σε πραγματική βάση – προσωπικά πιστεύω πως κατά ένα μεγάλο ποσοστό αυτό συμβαίνει- τότε προκύπτουν τα επόμενα ερωτήματα
     Πόσο δίκαιο είναι ,έχοντας κάνει κατά βάση , επιλογές μη αξιοκρατικές να ζητάμε την μέγιστη , την καλύτερη απόδοση; Αν τα άτομα που επιλέξαμε δεν έχουν την δυνατότητα; Μήπως η επιλογή με μόνο ή βασικό κριτήριο την συγγένεια και την κοινωνική σχέση εμπεριέχει την υστερόβουλη σκέψη της ανταπόδοσης και είναι ο σπόρος του ρουσφετιού;

Οι περισσότεροι δημοτικοί άρχοντες μπαίνουν στο κανάλι της αμφίδρομης αυτής σχέσης για να επιμηκύνουν ή να διαιωνίσουν , αν είναι δυνατόν ,τις θητείες τους. 

Δεν πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας ότι μετά τις εκλογές θα υπάρξουν όργανα διοίκησης , οι αποφάσεις των οποίων θα επηρεάζουν για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα  λίγο ή πολύ τις ζωές όλων μας;

 Άρα, με βάση τα παραπάνω, δεν έχουμε και εμείς τις ευθύνες μας για τις επιλογές μας στις όποιες εκλογές;
Είμαστε έτοιμοι ως κοινωνία να δεχθούμε χωρίς πίσω σκέψεις τις αποφάσεις οποιασδήποτε αρχής και πολύ περισσότερο της δημοτικής , ή την θεωρούμε εκ των προτέρων διεφθαρμένη ;

Αλήθεια , πόσο κόπο, προσπάθεια και αγώνα θέλει ,για να αλλάξει αυτή η βαθιά ριζωμένη αντίληψη στην συνείδηση του κόσμου!

Πόσο κόπο , προσπάθεια και αγώνα θέλει για να καταφέρει μια δημοτική αρχή

  να πείσει ότι πολιτεύεται με βάση  τις αρχές:

 ι) Διαφάνεια

   ii) Αξιοκρατία

   ιιι) Ίσες ευκαιρίες για όλους

   iv) Ισόρροπη ανάπτυξη του Δήμου,  και πάνω απ΄όλα

   v)  Ήθος , ώστε ο δημότης να νιώθει ότι έχει ένα σύμμαχο δίπλα του και όχι ένα απρόσωπο οργανισμό .
Αν υπάρχει μια ελπίδα , αυτή είναι η νεολαία , είναι το σχολείο είναι η παιδεία. Γιατί μόνο μέσα από το σχολείο ,μόνο με την παιδεία μπορούν οι νέοι μας να εφοδιαστούν από μικρές ηλικίες με τις αρχές της διαφάνειας, της αξιοκρατίας , των ίσων ευκαιριών , να εφοδιαστούν με ήθος , ώστε στην διάρκεια της ζωής τους να θεωρούνται οι αρχές αυτές δεδομένες και αδιαπραγμάτευτες. 

Το κατά πόσο το σημερινό σχολείο έχει ή θα έπρεπε να έχει , εκτός του στενά εκπαιδευτικού του ρόλου και αυτόν τον προσανατολισμό, είναι μια άλλη πολύ μεγάλη συζήτηση που χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση          

Με εκτίμηση

     Μούντριχας Βασίλης