Για εκείνους που δεν γνωρίζουν, το παιχνίδι της προπαγάνδας πιάνει πάντοτε. Άλλοτε ενθουσιάζει τους θετικούς
αποδέκτες της παραπληροφόρησης ή της διαστρέβλωσης και άλλοτε εκνευρίζει τους κάθε
λογής αρνητικούς.
Για εκείνους που γνωρίζουν είναι απλώς μία μονάδα
μέτρησης – κατά προσέγγιση- της τιμής του πολιτικού χρήματος. Αν και η πιάτσα
λέει πως κάποιοι με ένα κατοστάρικο γράφουν ότι θέλει το αφεντικό.
Υπάρχουν ασφαλώς και οι άλλοι, όχι του
κατοστάρικου, οι ακριβότεροι. Αυτοί ξεσηκώνουν με το ύφος, την πληθωρικότητα
και το λέγειν ψηλά την αρνητική προπαγάνδα για να πετύχουν τους υψηλούς
στόχους, αυτοί οι ίδιοι ή τα αφεντικά τους. Όταν πάρουν αυτό που θέλουν, και
ξέρουν ότι πάντοτε το παίρνουν από εκείνους που θεωρούν αυτονόητο να τα δίνουν,
τότε λουφάζουν, σφυρίζουν αμέριμνα ή γίνονται και προπαγανδιστές.
Δεν περιγράφουμε τίποτε καινούργιο ή τίποτε δυσνόητο.
Την απλή αλήθεια. Και μπορούμε να το κάνουμε γιατί το βήμα αυτό δεν υπηρετεί τους
σκοπούς των μεν ή των δε. Γιαυτό είναι ελεύθερο και ωραίο. Άλλο εάν «οι ελεύθεροι
και ωραίοι ζουν σε κάποιες φυλακές» Είναι εξάλλου οι «φυλακές» αυτές τα τείχη
που έχει ο καθένας κτίσει…..
«Οι φίλοι που
'χω χάσει και δεν κυκλοφορούν
ουρανούς
παλιούς θωρούν και στο περιθώριο ζουν
πληρώσαν τα
όνειρά τους και πάντα μετρητοίς
τους
πληρώσαμε κι εμείς για να μείνουν αφανείς.
Οι ελεύθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιες
φυλακές
μες στα τείχη που 'χει χτίσει ο καθένας για
να ζήσει
τις μεγάλες του στιγμές»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου